Infoblad 64: Wat moeten bedrijven weten?

Wat is Informatieblad 64?

‘Informatieblad 64’ is een richtsnoer uitgegeven door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). Het beschrijft hoe levensmiddelenbedrijven kunnen aantonen dat zij relevante voedselveiligheidsgevaren beheersen. Deze gevaren kunnen biologische, chemische of fysieke factoren in levensmiddelen zijn, zoals de aanwezigheid van salmonella of pesticidenresten. Het document benadrukt dat gevaren moeten worden geïdentificeerd en beheerst.

Belangrijk: Informatieblad 64 is geen wet, maar een beleidsdocument dat weergeeft hoe de NVWA de wet interpreteert en naleving verwacht. Informatieblad 64 is van toepassing op alle partijen in de voedselketen die levensmiddelen en/of grondstoffen inkopen (binnen Nederland en voor producten die op de Nederlandse markt worden gebracht).

Op wie is het van toepassing?

• Producenten en verwerkers moeten gevaren identificeren en beheersen die verband houden met de grondstoffen die zij gebruiken.

• Importeurs zijn verantwoordelijk voor het waarborgen dat geïmporteerde goederen voldoen aan de Nederlandse voedselveiligheidsnormen.

• Handelaren, groothandelaars en retailers moeten controleren of leveranciers relevante gevaren beheersen of daarover duidelijke afspraken hebben.

• Huismerk-eigenaren dragen de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor de veiligheid van producten die onder hun eigen merk worden verkocht.

Als u een levensmiddelenbedrijf bent dat ingrediënten, grondstoffen of voedingsmiddelen inkoopt, is Infoblad 64 relevant voor u.

Wat vereist het?

Hier zijn de belangrijkste onderdelen van wat Informatieblad 64 van levensmiddelenbedrijven vraagt:

1. Identificeer relevante gevaren

Bedrijven moeten alle mogelijke biologische, chemische en fysieke gevaren analyseren die verband houden met de producten die zij inkopen — vooral de gevaren die zij later in het proces niet meer kunnen beheersen.

Elk gevaar moet worden beoordeeld op waarschijnlijkheid en ernst om te bepalen of het relevant is en dus beheersing vereist.

2. Beheersing en verificatie

Relevante gevaren moeten actief worden beheerst via leveranciersbeheer. Voorbeelden hiervan zijn:

• Leveranciersaudits of inspecties op locatie (risicogebaseerd, minimaal eens per drie jaar).

• Analyse van inkomende grondstoffen om de veiligheid te verifiëren.

• Leverancierscertificering, mits de scope expliciet de beheersing van grondstofgevaren dekt — een algemeen GFSI-certificaat is mogelijk niet voldoende.

  
  

3. Schriftelijke afspraken en documentatie

Bedrijven moeten schriftelijke afspraken hebben met leveranciers over hoe relevante gevaren worden beheerst.

Verificatieactiviteiten — zoals audits, monitoring en leveranciersbeoordelingen — moeten eveneens worden vastgelegd.

Deze maatregelen moeten worden opgenomen in het HACCP- of voedselveiligheidsbeheersysteem van het bedrijf en ten minste jaarlijks worden geëvalueerd.

4. Houd het dynamisch

Risicobeheersing moet zich ontwikkelen op basis van ervaringen, incidenten en nieuwe informatie — bijvoorbeeld opkomende risico’s door nieuwe herkomstgebieden of veranderende klimaatomstandigheden.

Bedrijven moeten kunnen aantonen dat er voortdurend beheersing plaatsvindt, met duidelijke documentatie, leveranciersselectiecriteria en auditbewijzen.

Identificeer alle relevante gevaren die verband houden met de inkoop van voedsel/ingrediënten (vooral die u niet in uw eigen proces kunt uitsluiten). Infoblad 64 bevat een overzicht van verantwoordelijkheden voor verschillende typen bedrijven (producent/verwerker, importeur, distributeur/retailer) met betrekking tot de beheersing van relevante gevaren bij inkoop.

Wat zijn de gevolgen?

Voor bedrijven die actief zijn in de voedselketen heeft Infoblad 64 aanzienlijke gevolgen. Dit kunnen zij verwachten en ondernemen.

Gevolgen

• Ruimere verantwoordelijkheid: De voedselveiligheidsverantwoordelijkheid strekt zich uit tot leveranciers stroomopwaarts.

• Meer documentatie: Leveranciersrisicobeoordelingen, certificaten en auditrapporten zijn nu essentieel bewijs van naleving.

• Risicogebaseerd beheer: Niet alle grondstoffen hebben hetzelfde risicoprofiel — beslissingen moeten worden onderbouwd en vastgelegd.

• Integratie met HACCP: Inkoop maakt nu deel uit van de gevaren die binnen het voedselveiligheidssysteem moeten worden beheerst.

Agriplace ondersteunt dit proces door leveranciersbeheer te vereenvoudigen. Het helpt QA- en inkoopteams om certificeringen te verifiëren, leveranciersprestaties te monitoren en ervoor te zorgen dat alleen goedgekeurde leveranciers worden gebruikt in de productie.

Neem contact met ons op voor meer informatie

Hoe kunt u beginnen?

Om aan de richtlijnen te voldoen, kunnen bedrijven de volgende stappen overwegen:

1. Breng uw toeleveringsketen in kaart – identificeer elke leverancier, de herkomst van grondstoffen en mogelijke gevaren.

2. Voer een inkoopgerichte gevarenanalyse uit – beoordeel welke gevaren u intern niet kunt beheersen en bepaal hun relevantie.

3. Classificeer leveranciers op risico – bijvoorbeeld nieuw versus bestaand, EU versus niet-EU of per type grondstof.

4. Implementeer beheersmaatregelen – kies geschikte methoden zoals certificering, producttesten of audits en evalueer deze regelmatig.

5. Integreer in uw HACCP-systeem – zorg dat leveranciersbeheer is opgenomen in uw vastgelegde procedures.

6. Train uw teams – zorg dat inkoop-, QA- en veiligheidsmedewerkers hun verantwoordelijkheden onder Infoblad 64 begrijpen.

Het is belangrijk om Infoblad 64 serieus te nemen. Hoewel het een richtlijn is, kan de NVWA een gebrek aan inkoopgerelateerde gevarenbeheersing beschouwen als een schending van de algemene zorgplicht en handhavend optreden. Als een product schade veroorzaakt en blijkt dat het bedrijf upstream-gevaren niet goed heeft beheerst, nemen reputatie-, financiële en juridische risico’s sterk toe. Bedrijven die geen aantoonbare beheersing van leveranciersrisico’s kunnen laten zien, lopen bovendien kans om klanten te verliezen, zeker bij retailers of merken die strenge eisen stellen aan voedselveiligheid.

Hoe kan ik me voorbereiden op Infoblad 64?

Het gebruik van een platform zoals Agriplace stelt bedrijven in staat leveranciersdata, risicobeoordelingen en auditbewijzen digitaal te beheren, zodat hun inkoopcontroles traceerbaar en actueel blijven, zoals vereist door Informatieblad 64.

Infoblad 64 stelt veel strengere eisen aan leveranciersverificatie en documentatie. Agriplace helpt voedingsbedrijven om leveranciersgegevens — van certificaten tot auditrapporten — te verzamelen, te controleren en op te slaan, zodat zij tijdens NVWA-inspecties eenvoudig kunnen aantonen dat zij voldoen aan de richtlijnen.

Met automatische herinneringen en risicodashboards kunnen bedrijven proactief inspelen op veranderende eisen en aantonen dat elke leverancier aan de voedselveiligheidsnormen voldoet.

Door Agriplace te gebruiken kunnen levensmiddelenbedrijven hun leveranciersbeheer afstemmen op Informatieblad 64 en ervoor zorgen dat documentatie, certificaten en risicobeoordelingen altijd actueel en traceerbaar zijn wanneer de NVWA bewijs opvraagt.

Conclusie

Voor bedrijven betekent Infoblad 64 een versterking van leveranciersbeheer, documentatie en auditprocedures. Het benadrukt ook het belang van integratie van inkoop binnen het HACCP-systeem en het kunnen aantonen dat gevaren zijn beoordeeld en beheerst.

Nu Informatieblad 64 de nadruk legt op leveranciersverificatie en documentatie, bieden digitale compliance-oplossingen zoals Agriplace een gestructureerde manier om leveranciersinformatie te verzamelen, te controleren en te delen. Dit helpt bedrijven niet alleen om compliant te blijven, maar vermindert ook de administratieve last rondom audits en NVWA-controles.

Plan een gesprek van 15 minuten